قرآن موجود زنده است و با نوع رفتار شما عکس العمل دارد. حیات قرآن به ظهور ولی الله است . به دیدن امام است . امام زمان اکنون هم با ما است و در بین ماست . و در روز ظهورش همه گمان می کنند که او را پیشتر دیده اند. لا یمرّ ببلدٍ الا أنّهم یظنّون انّه معهم! (عجب معجزه ای!) : بر هیچ سرزمینی گذر نمی کند ، مگر آن که مردم آن سرزمین گمان می کنند او از آنان است!

چرا به جای ذکر این صفات و اوصاف حضرت مهدی علیه السلام می آئیم از ابرو و مو وقیافه اش می گوئیم؟!

این چه معنایی دارد؟ آیا به این معناست که قبلا او را در بین خود دیده اند؟ یا بدین معناست که با او احساس غربت و بیگانگی ندارند؟ یا رفتار او به گونه ای است که هیچ قومی او را ناپسند نمی داند..؟