دعای بیست و یکم - فهرست



هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

جلسه اول:

  تنهایی حقیقی چیست

  مومنان با هم اند و کافران حتی در کنار هم متفرقند

  اهمیت غضب الهی یا رضایت او؟

  لقاء الله و شوق به آن

 

جلسه دوم:

  حزن مستقر و ثابت، و حزن بدوی و گذرا

  تفاوت انسانها در نحوه برخورد با حزن است 

  فرق اثم و ذنب و سیئه ؛ تبدیل سیئه به حسنه؛ فرق عفو و غفران 

  امتحان خدا برای این که ببیند کجا می روی؟!

جلسه سوم:

                 بندگی و نقش آن در عزت حقیقی انسان

                تفاوت ماهوی بین کرامت انسانی در اسلام و اومانیسم

                خواستهی  بندگان از خدا ، ربطی به کوچکی و بزرگی خواسته ها ندارد

                گاه ابتلاها هم احسان است  

                یادآوری نعمتها تاثیر در افزایش بندگی دارد

جلسه چهارم:

مدح و ثنا و تاثیر آن در شخصیت ما

مقام محمود و شفاعت

جستجوی رضایت خدا در هر کاری لازم است.

اگر چیزی را که خدا دوست ندارد، دوست بداریم،و ... همین برای اثبات دشمنی کافی است!

جلسه پنجم:

         محبت ، اصل دین است

        «ما» ، محصول ذکر خود هستیم

        راه های تقویت و مدیریت قلب

        زاد و توشه سفرآخرت

       معیار برای سنجش خوبی و بدی خودمان

جلسه ششم :

       فرق فاجر و کافر

      غنا و استغنای نفس

      ریزه خوار خوان کیستیم؟

     خود را بخریم یا بفروشیم؟

      این همه خواسته های بزرگ و مهم نزد خدا ساده و آسان است

دعای بیست و یکم -جلسه ششم (جلسه آخر)


هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

 جلسه ششم[1] ( آخر)

وَ لاتَجْعَلْ لِفاجِرٍ وَ لا كافِرٍ عَلَىَّ مِنَّةً، وَ لا لَهُ عِنْدى يَداً، وَ لابى اِلَيْهِمْ حاجَةً، بَلِ اجْعَلْ سُكُونَ قَلْبى وَ اُنْسَ نَفْسى وَاسْتِغْنآئى وَ كِفايَتى

بِكَ وَ بِخِيارِ خَلْقِكَ.  اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاجْعَلْنى لَهُمْ قَريناً، وَاجْعَلْنى لَهُمْ نَصيراً، وَامْنُنْ عَلَىَّ بِشَوْقٍ اِلَيْكَ، وَ بِالْعَمَلِ لَكَ بِما تُحِبُّ وَ تَرْضى‏، اِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ، وَ ذلِكَ عَلَيْكَ يَسيرٌ.
، و براى هيچ فاجر و كافرى بر من منّت و نعمتى قرار مده، و روى نيازم را به طرف آنان مكن، بلكه آرامش دل و راحت جان و بى‏نيازى و انجام گرفتن كارهايم را بر عهده خود و گزيدگان خلقت واگذار. بارخدايا بر محمد و آلش درود فرست، و مرا همنشين آنان قرار ده، و مرا يار آنان قرار ده، و بر من منّت گذار كه شوقم متوجه تو باشد، و برايت چنان كنم كه دوست دارى و مى‏پسندى، زيرا كه تو بر همه كارى توانايى، و اين همه بر تو آسان است

مواردی که در این جلسه بحث شده است:

فرق فاجر و کافر

غنا و استغنای نفس

ریزه خوار خوان کیستیم؟

خود را بخریم یا بفروشیم؟

این همه خواسته های بزرگ و مهم نزد خدا ساده و آسان است

 

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید

ادامه نوشته

دعای بیست و یکم (جلسه پنجم)

هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

 جلسه پنجم[1]

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ فَرِّغْ قَلْبى لِمَحَبَّتِكَ، وَاشْغَلْهُ بِذِكْرِكَ، وَانْعَشْهُ بِخَوْفِكَ وَ بِالْوَجَلِ مِنْكَ، وَ قَوِّهِ بِالرَّغْبَةِ اِلَيْكَ، وَ اَمِلْهُ اِلى‏ طاعَتِكَ، وَ اَجْرِ - بِهِ فى اَحَبِّ السُّبُلِ ‏اِلَيْكَ، وَ ذَلِّلْهُ بِالرَّغْبَةِ فيما عِنْدَكَ اَيّامَ حَيوتى كُلِّها، وَاجْعَلْ تَقْواكَ مِنَ الدُّنْيا زادى، وَ اِلى‏ رَحْمَتِكَ رِحْلَتى، وَ فى مَرْضاتِكَ مَدْخَلى، وَاجْعَلْ فى جَنَّتِكَ مَثْواىَ، وَهَبْ لى قُوَّةً اَحْتَمِلُ بِها جَميعَ مَرْضاتِكَ، وَاجْعَلْ فِرارى اِلَيْكَ، وَ رَغْبَتى فيما
عِنْدَكَ، وَ اَلْبِسْ قَلْبِىَ الْوَحْشَةَ مِنْ شِرارِ خَلْقِكَ، وَهَبْ لِىَ الْاُنْسَ بِكَ وَ بِاَوْلِيآئِكَ وَ اَهْلِ طاعَتِكَ،

الهى بر محمد و آلش درود فرست، و قلبم را خلوتگه محبت خود ساز، و به ياد خود مشغول دار، و به خوف و هراس از خود نشاط بر عملش ده، و به رغبت به سوى خود نيرومندش ساز، و به سوى طاعت خود تمايلش ده، و در خوشايندترين راههاى به سوى خودروانش ساز، و در تمام دوره زندگيم اين قلب را به رغبت در آنچه نزد توست رام گردان، و تقوايت را از دنيا توشه‏ام كن، و كوچ مرا حركت به سوى رحمتت قرار ده، و ورودم را به سرمنزل رضاى خود مقرّر فرما، و در بهشتت جايم ده، و مرا قدرتى كرامت كن كه به سبب آن تمام بارِ خشنوديت را بر دوش كشم، و فرارم را به سوى خودت، و رغبتم را به آنچه نزد توست قرار ده، و لباس وحشت از شرار خلقت را بر دلم بپوشان، و انس به خودت و دوستانت و اهل طاعتت را به من ارزانى دار،

 

مواردی که در این جلسه بحث شده است:

محبت ، اصل دین است

«ما» ، محصول ذکر خود هستیم

راه های تقویت و مدیریت قلب

زاد و توشه سفرآخرت

معیار برای سنجش خوبی و بدی خودمان

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید

ادامه نوشته

دعای بیست و یکم [جلسه چهارم]

هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

جلسه چهارم[1]

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَاجْعَلْ ثَنآئى عَلَيْكَ، وَمَدْحى اِيّاكَ، وَحَمْدى لَكَ فى‏ كُلِ‏ حالاتى‏ حَتَّى لااَفْرَحَ بِما اتَيْتَنى مِنَ الدُّنْيا، وَ لااَحْزَنَ عَلى‏ ما مَنَعْتَنى فيها، وَاَشْعِرْ قَلْبى تَقْواكَ، وَاسْتَعْمِلْ بَدَنى فيما تَقْبَلُهُ مِنّى، وَاشْغَلْ بِطاعَتِكَ نَفْسى عَنْ كُلِّ مايَرِدُ عَلَىَّ، حَتّى‏ لااُحِبَّ شَيْئاً مِنْ سُخْطِكَ، وَ لااَسْخَطَ شَيْئاً مِنْ رِضاكَ.

 بارخدايا بر محمد و آلش درود فرست، و چنان كن كه ثناى تو گويم، و مدح تو نمايم، و در تمام احوال چنان به سپاس تو برخيزم كه به آنچه از دنيا نصيبم كنى خوشحال نشوم، و بر آنچه مرا در دنيا از آن محروم مى‏دارى غمگين نگردم، و خانه دلم را جلوه‏گاه تقوا قرار ده، و بدنم را به كارى وادار كه مقبول تو باشد، و مرا با قرار دادنم در گردونه طاعت از هر انديشه خلاف بازدار، تا چيزى را كه تو نمى‏پسندى نپسندم، و چيزى را كه از آن خشنودى ناپسند ندارم


:مواردی که در این جلسه بحث شده است

-          مدح و ثنا و تاثیر آن در شخصیت ما

-          مقام محمود و شفاعت

-         جستجوی رضایت خدا در هر کاری لازم است.

-          اگر چیزی را که خدا دوست ندارد، دوست بداریم،و ... همین برای اثبات دشمنی کافی است!

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید


ادامه نوشته

دعای بیست و یکم [جلسه سوم]

هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

جلسه سوم:[1]

 اِلهى اَصْبَحْتُ وَ اَمْسَيْتُ عَبْداً داخِراً لَكَ، لااَمْلِكُ لِنَفْسى نَفْعاً وَ لاضَرّاً اِلاّ بِكَ، اَشْهَدُ بِذلِكَ عَلى‏ نَفْسى، واَعْتَرِفُ بِضَعْفِ قُوَّتى وَ قِلَّةِ حيلَتى، فَاَنْجِزْ لى ما وَعَدْتَنى، وَ تَمِّمْ لى ما اتَيْتَنى، فَاِنّى عَبْدُكَ الْمِسْكينُ الْمُسْتَكينُ الضَّعيفُ الضَّريرُ الْحَقيرُ الْمَهينُ الْفَقيرُ الْخآئِفُ الْمُسْتَجيرُ.
الهى شب را صبح كردم و روز را به شب بردم درحالى كه بنده ذليل توام، كه جز به كمك تو بر جلب نفعى و دفع زيانى قدرت ندارم، من در حق خودم به اين خوارى و زمينگيرى شهادت مى‏دهم، و به ضعف قوّت و كمى تدبير خود اعتراف مى‏كنم، پس به آنچه به من وعده داده‏اى وفا كن، و آنچه را عنايت فرموده‏اى برايم كامل ساز، زيرا كه من بنده بينوا، زار، ناتوان، دردمند، خوار، بى‏مقدار، فقير، ترسان و پناهنده به توام.

موارد مطرح شده در این جلسه :

-       بندگی و نقش آن در عزت حقیقی انسان

 -  -    تفاوت ماهوی بین کرامت انسانی در اسلام و اومانیسم

-         - خواستهی  بندگان از خدا ، ربطی به کوچکی و بزرگی خواسته ها ندارد

-          - گاه ابتلاها هم احسان است  

-          - یادآوری نعمتها تاثیر در افزایش بندگی دارد

         برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید

ادامه نوشته

دعای بیست و یکم [جلسه دوم]

هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

جلسه دوم:[1]

 لايُجيرُ، يااِلهى، اِلاّ رَبٌّ عَلى‏ مَرْبُوبٍ، وَ لايُؤْمِنُ اِلاّ غالِبٌ عَلى‏ مَغْلُوبٍ، وَ لايُعينُ اِلاّ طالبٌ عَلى‏ مَطْلُوبٍ، وَ بِيَدِكَ يااِلهى، جَميعُ ذلِكَ السَّبَبِ، وَ اِلَيْكَ الْمَفَرُّ وَالْمَهْرَبُ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَجِرْ هَرَبى، وَاَنْجِحْ مَطْلَبى

الهى، پرورده را جز پروردگار پناه ندهد، و مغلوب را جز غالب امان نبخشد، و مطلوب را جز طالب يارى نكند، وای خداى من همه اين وسائل به دست توست، و گريز و پناه هم به سوى توست، پس بر محمد و آلش درود فرست، و گريزم را به پناه خود بر، و حاجتم را برآور پس محمد و آلش درود فرست، و گريزم را به پناه خود بر، و حاجتم را برآور. 
اَللَّهُمَّ اِنَّكَ اِنْ صَرَفْتَ عَنّى وَجْهَكَ الْكَرِيمَ، اَوْ مَنَعْتَنى فَضْلَكَ الْجَسيمَ، اَوْ حَظَرْتَ عَلَىَّ رِزْقَكَ، اَوْ قَطَعْتَ عَنّى سَبَبَكَ،لَمْ‏اَجِدِالسَّبيلَ اِلى‏ شَىْ‏ءٍ مِنْ اَمَلى غَيْرَكَ، وَلَمْ‏اَقْدِرْ عَلى‏ ما عِنْدَكَ بِمَعُونَةِ سِواكَ، فَاِنّى عَبْدُكَ وَ فى قَبْضَتِكَ، ناصِيَتى بِيَدِكَ، لا اَمْرَ لى مَعَ اَمْرِكَ، ماضٍ فِىَّ حُكْمُكَ، عَدْلٌ فِىَّ قَضآؤُكَ، وَ لاقُوَّةَ لى عَلَى الْخُرُوجِ مِنْ سُلْطانِكَ، وَ لااَسْتَطيعُ مُجاوَزَةَ قُدْرَتِكَ، وَ لااَسْتَميلُ هَواكَ، وَ لااَبْلُغُ رِضاكَ، وَ لااَنالُ ما عِنْدَكَ اِلاّ بِطاعَتِكَ وَ بِفَضْلِ رَحْمَتِكَ.

:مواردی که در این جلسه بحث شده است

-          حزن مستقر و ثابت، و حزن بدوی و گذرا

-          تفاوت انسانها در نحوه برخورد با حزن است 

-         فرق اثم و ذنب و سیئه ؛ تبدیل سیئه به حسنه؛ فرق عفو و غفران 

-          امتحان خدا برای این که ببیند کجا می روی؟!

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید

ادامه نوشته

دعای بیست و یکم صحیفه - [جلسه اول]

هنگامی که امری او را اندوهگین می ساخت

جلسه اول

اَللَّهُمَّ يا كافِىَ الْفَرْدِ الضَّعيفِ، وَ واقِىَ الْاَمْرِ الْمَخُوفِ، اَفردَتني الخَطايا فَلاصاحبَ مَعي, وَ ضَعفت عَن غَضَبکَ فَلا مُؤَيِّدَ لى، وَاَشْرَفْتُ عَلى‏ خَوْفِ لِقآئِكَ فَلا مُسَكِّنَ لِرَوْعَتى، وَ مَنْ يُؤْمِنُنى مِنْكَ وَ اَنْتَ اَخَفْتَنى؟ وَ مَنْ يُساعِدُنى وَ اَنْتَ اَفْرَدْتَنى؟ وَ مَنْ يُقَوّينى وَ اَنْتَ اَضْعَفْتَنى؟
الهى اى كفايت كننده تنهاى ناتوان، و اى نگهبان از حادثه ترسناك، خطاها مرا به تنهايى كشانده و يار و ياورى با من نيست، و از تحمل خشمت ناتوان شده‏ام و پشتيبانى ندارم، و در معرض ترس لقاى توام و براى ترسم آرام‏بخشى نيست، اگر بيمم دهى چه كسى مرا ايمنى دهد؟ و اگر تنهايم گذارى كيست

مواردی که در این جلسه بحث شده است:

-          تنهایی حقیقی چیست؟

-          مومنان با هم اند و کافران حتی در کنار هم متفرقند

-          اهمیت غضب الهی یا رضایت او؟

-          لقاء الله و شوق به آن

برای مطالعه متن کامل به ادامه مطلب بروید

 
ادامه نوشته